คาราโอเกะเขตดอนเมือง
ผมเคยร้านเหล้าชิลๆ,บาคาร่าเป็นผู้บริหารของบริษัทโดยเฉพาะบริษัทขนาดใหญ่ที่จดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์หลายแห่งและในขณะนี้ผมเลิกเป็นผู้บริหารและกลายเป็นนักลงทุนเต็มตัวมาได้หลายปีแล้วเมื่อมองย้อนกลับไปผมคิดว่าการเป็นนักบริหารนั้นผมต้องมีคุณสมบัติหรืออย่างน้อยต้องทำเป็นว่าผมมีคุณสมบัติหลายๆอย่างที่แตกต่างจากการเป็นนักลงทุนเพื่อที่ว่าจะสามารถประสบความสำเร็จในชีวิตการงานได้ดีผมคงมีคุณสมบัติในการที่จะเป็นนักบริหารที่ดีไม่พอดังนั้นผมจึงเลือกที่จะเป็นนักลงทุนซึ่งผมคิดว่าผมมีคุณสมบัติที่เหมาะสมกว่าและต่อไปนี้คือความแตกต่างระหว่างgoldclub-slot,ร้านเหล้าดูบอลรอบกรุงนักบริหารและนักลงทุนข้อแรกก็คือนักบริหารนั้นต้องมีความคิดแบบมีความกระตือรือร้นคิดทำโน้นทำนี้ตลอดเวลาหยุดไม่ได้นักบริหารที่นั่งคิดใจเย็นๆในร้านกาแฟหรือในสนามกอล์ฟนั้นแม้ว่าในความเป็นจริงอาจจะเป็นประโยชน์ต่องานของบริษัทอย่างใหญ่หลวงแต่ก็จะถูกมองจากเจ้านายหรือคนที่เกี่ยวข้องว่าเป็นคนที่ไม่มีไฟในการทำงานไม่มีความคิดใหม่ๆหรือเป็นคนขี้เกียจซึ่งมีคุณค่าต่ำในสายตาของคนที่เกี่ยวข้อในขณะที่นักลงทุนโดยเฉพาะที่เป็นนั้นการทำอะไรที่รวดเร็วตื่นเต้นและมีตลอดเวลานั้นในที่สุดก็จะนำไปสู่ความล้มเหลวมากกว่าที่จะได้ผลดีนักลงทุนนั้นจะต้องนิ่งและใช้ความคิดอย่างรอบคอบโดยที่ไม่ต้องแสดงให้คนเห็นและเมื่อได้ข้อสรุปแล้วก็จะต้องตัดสินใจทำและนั่นก็อาจruby888,ร้านเหล้าน่านั่งในกรุงเทพจะเป็นสิ่งเดียวที่เขาต้องทำอย่างรวดเร็วแต่หลังจากนั้นแล้วเขาก็จะกลับมาใช้ชีวิตที่สงบต่อไปอีกนานก่อนที่จะมีรายการลงทุนใหม่ซึ่งอาจจะเป็นเดือนหรือปีข้างหน้าข้อสองนักบริหารนั้นการที่มีปัญหาให้กลับมาดีขึ้นได้นักบริหารไม่ชอบทำอะไรง่ายที่ดูเหมือนไม่ต้องใช้ฝีมือแต่จะชอบทำอะไรที่สลับซับซ้อนที่ดู
เอาใจใส่Royal1688,ร้านดื่มเบียร์ดูบอลรอบกรุงต่อคนอื่นมากกว่าปกติพูดง่ายๆก็คือนักบริหารที่จะประสบความสำเร็จต้องจัดการเรื่องของคนได้ดีในขณะที่นักลงทุนนั้นไม่ค่อยมีความจำเป็นที่จะต้องเก่งทางด้านคนว่าที่จริงคุณสมบัติที่สำคัญที่สุดข้อหนึ่งก็คือเขาจะต้องมีความคิดที่เป็นอิสระจากคนอื่นค่อนข้างมากเขาจะต้องไม่ใช่คนที่มองโลกในแง่ดีเกินไปเช่นเดียวกับที่ไม่มองอะไรที่เป็นลบไปหมดเขาต้องมีใจเป็นกลางคือไม่มีความลำเอียงกับสิ่งที่เขากำลังพิจารณาถึงถ้าจะเปรียบเทียบก็คือนักลงทุนที่ดีจะต้องเป็นเหมือนกรรมการที่ตัดสินคุณค่าธุรกิจต่างอย่างยุติธรรมที่สุดสุดท้ายก็คือในมุมมองของเรื่องความเสี่ยงผู้บริหารนั้นมักจะเป็นคนที่ชอบเสี่ยงหรือกลัวความเสี่ยงน้อยกว่านักลงทุนนจริงอีกส่วนหนึ่งก็คือถ้าเขาประสบความสำเร็จเขาก็จะได้ผลตอบแทนมากแต่ถ้าเกิดความเสียหายผลก็มักจะตกอยู่กับบริษัทและเขามักจะโทษสถานการณ์หรือองค์ประกอบอื่นได้ไม่ยากcasino,ร้านนั่งชิวดูบอลตรงกันข้ามนักลงทุนนั้นกลัวความเสี่ยเพราะถ้าเขาพลาดความเสียหายทั้งหมดจะตกอยู่กับเขาและเขาไม่สามารถโทษใครได้เลยทั้งหมดนั้นก็เป็นเพียงบางส่วนของความแตกต่างระหว่างนักบริหารกับนักลงทุนที่ผมสังเกตเห็นและประสบกับตัวเองผมเองประสบความสำเร็จจากการเป็นนักลงทุนมากกว่าการเป็นผู้บริหารมากด้วยเหตุผลที่ว่าคุณสมบัติและนิสัยของผมนั้นอาจจะเหมาะกับการเป็นนักลงทุนมากกว่าร้านเหล้าเขตลาดพร้าว,Bacaratตรงกันข้ามคนที่มีคุณสมบัติของการเป็นนักบริหารมากนั้นผมเองขอสนับสนุนให้เขาเป็นนักบริหารมากกว่าที่จะเป็นนักลงทุนเพราะผมเชื่อว่าคนเราควรที่จะใช้จุดแข็งของตนในการแข่งขันเพื่อชีวิตมากกว่าที่จะพยายามต่อสู้จากจุดที่
Credit :: http://www.teeneepoipet.com/index.php
Credit :: http://casinoruby88.com/
080-732-4161/080-731-5161
สมัครเเทงบอลออนไลน์
วันที่24/05/2015
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น